Pub

Dołączył: 03 Mar 2010 Posty: 1812 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Ostatnie promienie słońca topiły się w oceanie. Rozgwieżdżone niebo wydawało się zapowiadać spokojną noc, ale czy taka miała być w istocie?

Wstał od stolika i podszedł do baru. Stanął przed alkoholami i nie zastanawiając się długo, chwycił whiskey i dwie szklanki. Wrócił do stolika, zarzucił nogi na krzesło.
Napełnił swoją szklankę do połowy. Pomachał butelką w stronę Megan i zawiesił ją nad jej szklanką.
- Napijesz się?
Zerknął na okno w lokalu. Na zewnątrz było już prawie całkowicie ciemno. Nadal zmęczony po ostatniej nocy, modlił się w duchu, aby ta była spokojniejsza i nie przyniosła mu żadnych niemiłych niespodzianek.

Dołączył: 12 Mar 2010 Posty: 187 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Pokręciła przecząco głową.
- Chyba nie powinnam po ostatnim razie. Wiesz, źle to na mnie działa - uśmiechnęła się lekko. - Sam zresztą widziałeś.

Odstawił butelkę i chwycił swoją szklankę.
- Szkoda... Z moich obserwacji wynika, że po alkoholu stajesz się odrobinę rozmowniejsza - powiedział puszczając do niej oko.
Kilkoma szybkimi łykami opróżnił szklankę i dolał sobie jeszcze.
Spojrzał na zegar wiszący w pubie. W pół do pierwszej... Zaklął pod nosem i odstawił szklankę.
- Nie wiem jak Ty, ale ja mam zamiar wstać jutro żywy. - Posłał jej ciepły uśmiech. - Idę do siebie, więc wiesz gdzie mnie szukać.
Zabral ze stołu butelki i odstawił je na miejsce. Dopił whiskey.
- Dobranoc - rzucił i skierował się w stronę wyjścia.
She lives on Love Street... Lingers long on...

[Domek]

Dołączył: 03 Mar 2010 Posty: 1812 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Dzień: 11

Poranek przywitał mieszkańców wyspy ciepłymi promieniami słońca.

Dołączył: 03 Mar 2010 Posty: 1812 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Południe nastało szybciej, niż można się było tego spodziewać. Wyspa zdawała się rządzić swoim własnym poczuciem czasu. Ciężkie chmury zawisły nad niebem, zwiastując deszcz.

Pantera czmychnęła w zarośla. Nikomu nic się nie stało, jednakże nie był to pocieszający fakt. Mieszkańcy czuli się jeszcze bardziej zaniepokojeni. Nie dość, że wrażenia odnośnie do morderstw nadal były nad wyraz świeże, to jeszcze to zwierzę… Nikt nie mógł czuć się bezpiecznie.

Wszedł do pubu i stanął za barem.
- Czego się napijesz? - zapytał.
Ryan wszedł na chwilę do składziku w poszukiwaniu czegoś do jedzenia. Chwycił jeden z pojemników i wrzucił go do mikrofalówki.

-To co zwykle- powiedział siadając przed ladą - Baileysa.
-Co tam przygotowujesz? - spytał widząc czynności Ryana.

Postawił przed nim szkło.
- Już się robi. - Odwrócił się po odpowiednią butelkę i nalał mężczyźnie alkohol. Sam zadowolił się zimnym piwem.
- Sam nie wiem... - Zerknął na opakowanie. - Kurczak z ryżem - wyczytał - Zajeżdża plastikiem jak wszystkie tego typu dania, ale nic innego nie mam.

-Nie ma sprawy- powiedział popijając łyk whiskey- przyzwyczajony jestem do - zrobił palcami cudzysłów - plastikowego żarcia. Wyobraź sobie co nasze żołądki przeżywały po 3 tygodniach obserwacji gangsterów w małej klitce - zaśmiał się.

Przełożył ryż na papierowe talerze i podał jeden z nich Ronniemu.
- Ja musiałem jechać przez parę tygodni na MRE. Nie są złe, ale srałem po nich więcej niż zjadłem. - Zaśmiał się.
Przelał piwo do szklanki i zaczął konsumować swoją porcję jedzenia.
- Ci wszyscy dookoła. Nie wydaje Ci się, że są tu kompletnie zagubieni? Cholera, panuje tu atmosfera ciągłego strachu i napięcia, bo te owieczki nie mają pasterza. - Napił się piwa. - Ludzie czują się bezbronni. I rzeczywiście chyba niewiele mogą zdziałać.

Zastanowił się.
-Na początek musisz mi coś obiecać- zrobił pauzę formułując wypowiedź - coś bardzo ważnego, że zrobisz coś, co może ci się nie spodobać - spojrzał na Ryana oczekując jego odpowiedzi.

Zmarszczył lekko brwi.
- Póki nie powiesz mi o co chodzi, niczego nie mogę Ci obiecać... - Zrobił pauzę. - No, co chodzi?

Wyją z marynarki, nabój. Obrócił go kilka razy w palcach, po czym ustawił go na ladzie.
-Gdy zdawałem broń odchodząc ze służby- powiedział - zachowałem ten jeden nabój, przeznaczyłem mu miejsce, gdzie się znajdzie - ułożył z palców "pistolet" po czym przyłożył go sobie do skroni - tutaj. Wpakuję go sobie w łeb- powiedział- istnieje jednak możliwość, że nie będę w stanie tego samodzielnie zrobić. Musisz mi obiecać - spojrzał na niego - że gdy przyjdzie co do czego - westchnął i wypił trochę - pociągniesz za spust.

Z każdym kolejnym zdaniem wypowiadanym przez Ronniego, kąciki ust zdawały się wędrować coraz niżej, a jego wyraz twarzy zrobił się poważniejszy, wręcz wystraszony.
Oto obcy facet, ot kumpel z pubu, prosi go o pomoc w samobójstwie.

- Po co miałbyś to robić? - spytał ściszonym głosem.