Pub

Dołączył: 12 Mar 2010 Posty: 187 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

- Nie mam pantofelków - powiedziała udawanym, smutnym tonem prosto do jego ucha. - I... nie kłam. Wiem, że jestem w tym tragiczna - zaśmiała się cicho.

- Skoro chcesz to usłyszeć. Tańczę znacznie lepiej od Ciebie, o! - Objął ją mocniej.
Przynajmniej w tym momencie starał się, aby stawiać równe kroki.

Dołączył: 12 Mar 2010 Posty: 187 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

- Przynajmniej jesteś szczery - wyszczerzyła zęby w uśmiechu. Dopiero teraz doszła do wniosku, że nieprzyjemne wirowanie wszystkiego na około ustało.

Muzyka przyspieszyła, a on przypomniał sobie pewien 'manewr' podpatrzony w jakimś filmie. Agresywnie zgiął Megan w plecach. Ta była na tyle bezwładna, że ugięła się właściwie sama. Figura jednak oczywiście nie wyszła zbyt dobrze, Ryan był jednak z siebie dumny.
- Ha! Widzisz, masz doczynienia z profesjonalistą. - Nachylił się nad jej twarzą i zaśmiał.
- W którym domku mieszkasz? - zapytał zmieniając temat.

Dołączył: 12 Mar 2010 Posty: 187 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

W jej myślach posypała się wiązanka przekleństw, kiedy zawisła w ramionach Ryana. Zabiję!
- Nie pamiętam... adresu - wymamrotała, czując lekkie ukłucie w plecach. Nie "wyginała" się tak od czasów ekstremalnych nocy spędzanych z Travisem.

Muzyka ucichła, Ryan wypuścił 'partnerkę' i zasiadł do baru.
- Nieźle Ci szło, naprawdę - powiedział przyglądając się jej. - Oczywiście nie tak dobrze jak mi... Kotku. - zaśmiał się i przeczesał ręką włosy ja serialowy Alvaro.
Sięgnął po kieliszek.

Dołączył: 12 Mar 2010 Posty: 187 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Zignorowała "kotka" i uśmiechnęła się lekko. To był w ogóle jakiś cud, że się utrzymała na nogach przez ten czas.
- Skoro tak mówisz... - spojrzała na niego i upiła łyk wina ze swojego kieliszka.

Łyknął całą zawartość kieliszka.
- No, mam nadzieję, że taniec już nadrobiliśmy. - Uśmiechnął się szczerze.
Oparł brodę o nadgarstek, a drugą ręką chwycił jej dłoń.

Ogarnęła wnętrze pubu wzrokiem. Co prawda panował nieporządek, ale nie aż tak duży jak po imprezie Allistera. Przy barze siedziało dwoje ludzi. Claude kojarzyła ich tylko z samolotu. Chyba. W każdym razie nie przypominała sobie, by rozmawiała z kimś z tej dwójki. Podeszła do nich, mając nadzieję, że nie przeszkadza im w ważnej rozmowie.

- Cześć. Chyba się jeszcze nie znamy. - zagadnęła. Skinęła im głową z uśmiechem. - Claude.

- Widzę, że klienci świetnie sobie radzą bez obsługi. Ale czas już wciąć się do roboty.

Roześmiała się i weszła za bar. Przekrzywiła głowę, jakby coś sobie przypomniała, a potem dodała bardziej do siebie niż do pary przy barze.

- Szkoda, że Patsy jeszcze nie wrócił z dżungli. Zameldowałabym się... czy coś. - przerwała na chwilę, po czym znów zwróciła się do dwojga ludzi. - Nie przeszkadzam wam już. Trzeba tu trochę posprzątać. Ale jakby co to wołajcie. Z przyjemnością was obsłużę.

Uśmiechnęła się promiennie i zaczęła zbierać z baru puste kufle, szklanki i kieliszki.

Spojrzał na barmankę i uśmiechnął się.
- Mogę prosić o zimne piwko?
Usiadł przy barze i zauważył Megan z jakimś facetem.
- Ooo.. Witam, witam.

Dołączył: 12 Mar 2010 Posty: 187 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Nie zdążyła zaprotestować na odruch Ryana, bo za ladą nagle pojawiła się dziewczyna. Megan tylko uśmiechnęła się krótko do niej, ale kiedy znów doszła do wniosku, że Ryan trzyma ją za rękę, poczuła piekące ją policzki.
Czego on do cholery chce?!
Kiedy usłyszała za sobą znajomy głos, aż podskoczyła na krzesełku. Od razu odwróciła się w jego stronę i spojrzała na Georga.
- Chyba dawno Cię nie widziałam - stwierdziła po chwili, mierząc go wzrokiem.

Spojrzał jej w oczy.
- Cóż, odniosłem wrażenie że mimo wszystko nie jestem miło widziany. Ale widzę że Tobie się powodzi.
Na potwierdzenie swoich słów skinął głową na Ryana.

Dołączył: 12 Mar 2010 Posty: 187 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Z zażenowaną miną wbiła wzrok w drewniany blat. Poczuła dziwne wibracje w żołądku.
O nie...
- Jak mogłeś odnieść takie wrażenie, skoro ani razu się nie widzieliśmy od dnia, w którym... - urwała w ostatnim momencie. Nie mogła przecież beztrosko dokończyć, mówiąc "Kiedy uwaliliście łeb temu czarnemu grubasowi. - ...ostatnio się widzieliśmy? - dokończyła niepewnie, zdając sobie sprawę z tego, że zabrzmiało to bez najmniejszego sensu.

Puścił dłoń Megan widząc kolejnych ludzi
- Cześć - rzucił ze skrzywioną miną. - Ryan Crower . - Siląc się na uśmiech wyciągnął rękę przez ladę w kierunku Georga.
Puścił oko do Megan.

Claude zerknęła na mężczyznę, który poprosił ją o piwo.

- Jasne. - odparła i oparła się łokciami o ladę. - Jestem Claude, chyba jeszcze się nie znamy.

Mam nadzieję, że to się zmieni. Bo tamta dwójka ignoruje mnie, aż miło... - uśmiechnęła się pod nosem, kręcąc głową. Najwyraźniej po tygodniu spędzonym na wyspie ludziom przeszła chęć zapoznawania się oraz pytania w nieskończoność "co zrobisz ze swoimi dwoma milionami?". Podała piwo mężczyźnie, któremu się wcześniej przedstawiła.