Pub

Dołączył: 12 Mar 2010 Posty: 167 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

- Staram się nie pić za dużo. Ale dziś miałam paskudny dzień i muszę się napić. - Odgarnęła włosy za ucho. - Hmm, czasem pogram w karty... A teraz siedzę i piję.

Dołączył: 21 Mar 2010 Posty: 55 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 1/5

- Paskudne dni... Nie uważasz, że czasami jest ich za dużo? - Zapytał otwierając trzecie piwo swoim nożem.
- A tak w ogóle, jeśli mogę wiedzieć, co się stało, że ten dzień jest paskudny? Nie może być aż tak źle.

Dołączył: 12 Mar 2010 Posty: 167 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

- Tak, od kiedy tu jestem dzieją się same paskudne rzeczy... Nie chce o tym gadać, wszystko przez te morderstwa. - Nalała sobie trzecią szklankę.

Dołączył: 21 Mar 2010 Posty: 55 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 1/5

- Rozumiem. - Wyjął paczkę papierosów, chciał wziąć jednego, ale spojrzał na niego i pomyślał.
Po co się truć? - Rzucił je na podłogę i zdeptał.
- Skoro już tu jestem, to może przynajmniej rzucę palenie. W sumie tutaj jest dość nerwowo, ale dam radę. A Ty? Palisz? - Zapytał.

Dołączył: 12 Mar 2010 Posty: 167 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

- Nie, nie palę. Nie paliłam i nie zamierzam palić. Rzuć palenie, papierosy to świństwo. - Wypiła trzecią szklankę. Czuła, że wódka pomału działa, bo miała zaskakująco dobry humor.

Dołączył: 21 Mar 2010 Posty: 55 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 1/5

- Masz rację, a teraz wybacz. Idę do domu. Do widzenia Ann. - Krzyknął przy wyjściu.
[dom]

Wszedł i zaczął wypatrywać kogoś kogo zna. Pub był niemal pusty, więc szybko wypatrzył młodą blondynkę siedzącą samą przy stoliku. Podbiegł do niej i powiedział

- Mam do ciebie prośbę - powiedział poważnym głosem.

Dołączył: 12 Mar 2010 Posty: 167 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Anne podniosła głowę znad szklanki, jej wzrok był już niezbyt przytomny. Na jej ustach pojawił się pijacki uśmiech. Właśnie, ile ona już wypiła?
- Taaaak?

- Nie znam tu wielu osób. Muszę załatwić pewną sprawę dlatego proszę cię o jedno. Zajmij się moim mieszkaniem. Chodzi o podlewanie drzewka, które się tam znajduje. Ale nie otwieraj skrzyni - wypowiedział szybko.

Pierwszą osobą, którą Jacob zobaczył po wejściu do lokalu, była jakaś nieznana mu blondynka. Drugą - ten zasrany Azjata, który rzucił się na niego na placyku. Znowu węszył w pobliżu pozytywki, bezpiecznie stojącej na półce nad kominkiem. A potem wzrok Jacoba omiótł salę: brudną podłogę, zaśmiecone i zastawione szkłem stoliki, puste butelki walające się w kątach, niedopałki papierosów...

- Bez żartów...

Patsy'ego, niestety, nie było widać za barem. Jacob obrócił się, słysząc za sobą szczeknięcie. Obrzucił psa niechętnym spojrzeniem. Cóż, Claude miała u niego pewien kredyt zaufania. W innym przypadku wyrzuciłby i ją, i tego zawszonego kundla, na zewnątrz.

- Claude, wspominałaś ostatnio o pomocy barowej... - powiedział - Na zapleczu są miotły. Nazwij to rozmową klasyfikacyjną.

Sam zabrał się do zbierania butelek ze stołów.

Dołączył: 12 Mar 2010 Posty: 167 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

- Jasne, jasna a jakie to drzewko? - Zachichotała głupio. Nalała sobie kolejną szklankę wódki i wypiła. - Znaczy, ile... Wody? - Znów zachichotała.

Widział że dziewczyna piła. Ale wiedział że nie ma na to czasu. Przybliżył się do niej i powiedział

- Trochę wody. Nic więcej. Nie otwieraj skrzyni - powtórzył patrząc jej w oczy. Widziała w nich powagę oraz strach.

- Mieszkam w 5 - dodał

Dołączył: 12 Mar 2010 Posty: 167 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

- Nie ma sprawy... A wyruszasz gdzieś na jakąś super tajną misję czy coś, że zostawiasz drzewo same?

- W bardzo ważną. - powiedział. Zamierzał już wyjść gdy zatrzymał się i spojrzał jej w oczy.

- Nie pij sama. I nie zaglądaj do skrzyni - dodał po raz trzeci, a następnie wybiegł.

/dżungla.

Claude westchnęła. Sprzątanie było ostatnią rzeczą, na jaką miała teraz ochotę. Nadal kręciło jej się w głowie. Ale przecież nie mogła stać i patrzeć, jak Jacob sam doprowadza bar do porządku. Nie. Nie "nie mogła", raczej -"nie chciała". Odpięła Eltonowi smycz, podrapała go za uchem, aż nachylił łeb w jej kierunku.

- Trzymaj się mnie, skarbie. - szepnęła. - Bo boję się myśleć, co ten straszny pan z nami zrobi, jeśli narozrabiasz.

Elton zamerdał ogonem, a Claude powątpiewała czy zrozumiał. Nie myliła się. Gdy zaczęła zamiatać, pies od razu rozpanoszył się po lokalu, obwąchując każdy kąt. Dziewczyna spuściła głowę i z uporem maniaka patrzyła tylko i wyłącznie na miotłę. Jeśli ja tego nie widzę, to Jacob też nie.