Pub

W odpowiedzi zasalutował.
- Siostro - dźwignął się od stolika i pokuśtykał w stronę baru. Zamówił... Nie, nie, zdecydowanie nie zamówił...

Cholera, na czym właściwie polega system obsługi tego baru?

Zabrał? Poczęstował się? Zakosił? W każdym razie wrócił na miejsce z dwiema butelkami Don Julio Anejo. Postawił je na blacie zaraz obok szklanek, których nie omieszkał się napełnić.
- Jak widzisz mam dosyć specyficzny sposób zawierania nowych znajomości. - rzucił, wodząc palcami po krawędziach naczynia. - Niemniej jednak, kiedy po sześciu pierwszych zdaniach, ktoś wciąż ma ochotę się przysiąść i zamienić ze mną kilka słów, nie pozostaje mi nic innego jak prosić go o zakopanie torporu wojennego, ponieważ - bez obrazy - jest przynajmniej w połowie tak samo kąśliwy jak ja. A swój swojego nie gryzie. Zdrówko, Debbie.

Przewróciła oczami zostając sama i obróciwszy się spojrzeniem omiatając bar
stwierdziła iż i tak nie ma sensu dalsze jej przesiadywanie w nim wyszła za Tangiem.
Przynajmniej odetchnie świeżym powietrzem a potem zajmie się czymś pożytecznym
jak spanie, jedzenie, bądź malowanie.

[placyk]

-Powiedzmy, że wiem kto zabił tą Daphne - powiedział robiąc pauzę - ale potrzebuję coś sprawdzić, zresztą - zawachał się - możesz iść ze mną, w końcu byłeś gliną, możesz się przydać, no może będziesz spokojniejszy o zabawkę - powiedział zapinając plecak. Zabrał z półki starą latarkę.

Dołączył: 07 Mar 2010 Posty: 303 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Carmen otworzylą dzrwi, wpadła do pubu nie zamykając ich za sobą. Nie oglądała się na nikogo. Weszła za bar, na pustą już skrzynkę po piwie i następnie na lade. Stala tam przykuwając uwagę pojedynczych stolików. Włożyła dwa najmniejsze palce do ust i gwizdneła, głośno i długo. Tak aby ją wszyscy usłyszeli.

- Kolejna osoba nie żyje! - Ogłosiła, powiedziała na tyle głośno, że wszyscy bez wątpienia to uslyszeli. Stałą jeszcze chwilę a następnie zeszła na podłogę.

Westchnął.
- Właściwie, to mogłem się tego spodziewać. Znajdzie się dla mnie taka latarka? Z praktyki wiem że strzelanie po ciemku to jak jazda bez hamulców.
Bezsensowność jego porównania dobiła go, ale czekał na odpowiedź.

- Jest jedna. Możesz świecić- powiedział zakładając plecak - aha idzie z nami jeszcze jeden koleś, będę mówił pewne dziwne rzeczy, nie zwracaj uwagi - machnął ręką. Wyszedł z Pubu i zawołał
-Grubasie! Chodź tutaj.

T poszedł do Patsy'ego.
- Dzięki stary za pomoc, nie wiem jak ci dziękować. - Spojrzał na Pata z mieszanką wdzięczności i wstydu.
- To gdzie idziemy?

Skinął głową i włożył latarkę do kieszeni kurtki.
Wyszedł za nim. Wychodząc usłyszał gwizd, ale zignorował go.

[dżungla]

Dołączył: 12 Mar 2010 Posty: 187 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Siedząc przy barze przypadkowo usłyszała strzępy rozmowy między barmanem, a... Georgem? Wychyliła się, by lepiej ich zobaczyć.
Co do cholery...?
Zerwała z krzesełka obok swój sweter i jak najszybciej mogła, ruszyła w stronę drzwi wyjściowych, by wymknąć się na zewnątrz.
Tym razem nie miała zamiaru dowiadywać się o wszystkim jako ostatnia i postanowiła iść dyskretnie za nimi.

[Tia, chyba dżungla]

Gdy George dołączył powiedział
-Ukryjemy cię w dżungli, to jest George - wskazał go - możesz mu ufać. Mam tu trochę żarcia, żebyś nie umarł - zaśmiał się - z głodu. Ok ruszajmy, bo zrobiło się kolejne zamieszanie. Ktoś znowu umarł. - Zaczął iść w stronę dżungli
[Dżungla]

Kiedy nieznana Jacobowi z imienia kobieta obwieściła o "kolejnym morderstwie", ten poruszył się niespokojnie. O co, do ciężkiej cholery, chodziło? Zaginęła kolejna osoba, a ci od razu uznali ją za martwą? Miał dość tej ciągłej histerii. Znów pożałował, że nie zniszczył pozytywki i nie uciął zatrzymał w porę tej pierdolonej lawiny domysłów.

- Za chwilę wracam - powiedział do Claude, a odchodząc jeszcze raz zerknął na dziewczynę.

Część imprezowiczów opuściła już lokal, większość z tych, którzy pozostali w pubie, obecnie przyglądało się bezradnie Zwiastunce Złych Wydarzeń, jak określił ją w myślach Jacob. Pozostali wyglądali na zbyt zamroczonych używkami różnego pokroju, by zwracać uwagę na cokolwiek.

- I czego drzesz mordę?! - ryknął wychodząc na środek sali.

Zawieranie nowej znajomości skończyło się tak samo szybko jak się zaczęło. Z początku w rozmowie przeszkodził im kobiecy krzyk, który - podobnie jak większość klientów - zignorował. Niestety, już w chwilę potem, lokal zatrząsł się pod o wiele głośniejszym, gromkim wrzaskiem łysego jegomościa. Tego samego, co jeszcze chwilę temu siedział zaledwie kilka stolików dalej.
Zerknął pytając w kierunku Debbie. Wydawała się równie zmieszana jak on. Powoli podniósł się z krzesła i podszedł bliżej centrum zamieszania. Coś mu podpowiadało, że miasteczkowa zabawa choinkowa właśnie dobiegła ku końcowi.

Kolejna osoba.... Zadrżała. Ledwo zdążyła się przyzwyczaić do jednego trupa, zaczęła już nawet akceptować to, co dzieje się w miasteczku. Ale... kolejny trup? Czuła, że granica znoszenia pewnych faktów przesuwa się coraz bardziej. Patrzyła z szeroko otwartymi oczami jak Jacob wychodzi na środek. Całą ją sparaliżowało. Zaczęła oglądać się nerwowo na boki. Jacob! Nie zostawiaj mnie samej!

Dołączył: 03 Mar 2010 Posty: 1812 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Carmen zdołała wydukać o ciele Miny podrzuconym pod drzwi mieszkania Lynette. Jak można się było spodziewać - czar balu prysnął jak bańka mydlana, zaś przerażeni mieszkańcy Ras-Shamra poczęli wracać do swoich domów, by "zaryglować" się w swoich pokojach i spróbować zasnąć z dłońmi zaciśniętymi na rękojeściach noży. Wśród nich był morderca. I już nikt nie miał co do tego wątpliwości.

[Wszyscy gracze wracają do swoich mieszkań ]

Gdy tylko Jacob usłyszał te nowiny, wrócił do stolika, chwycił oniemiałą Claude pod ramię i stanowczo, może nawet zbyt stanowczo, wyprowadził przez budynek.