Pub

A w sumie - pomyślał.
-To co cię skłoniło do tej zabawy- spytał przypatrując się jej. Plany mogą poczekać. Wypił łyk whiskey i czekał na odpowiedź.

Dołączył: 07 Mar 2010 Posty: 303 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Odezwał się w końcu. No no... Uśmiechnela się i ścisneła dłoń T.
- Dzięki. Carmen. - Rzuciła.
- Pokłóciliście się o to drzewo, że z takim tonem podchodzisz do Petera? - Zadała to pytanie na luzie. Nie podobał jej się ten cały T, ale uważała, że jeszcze nie jest dobry moment na osłanianie kolegi. W tej chwili Patsy nagle odezwał się do kobiety.
- Słucham? A.. Pewnie mnie pamiętasz z tej akcji na lotnisku... pewien ochroniarz sprawił, że zachciało mi się tutaj przyleciec ponownie. Czyż pieniądze nie mają władzy absolutnej nad dobrobytem człowieka? - Pochyliła się w jego stronę. I do ucha szepneła.
-Powiedz mi, czemu tak jest, Patsy?

- Miło mi, a co do Petera to mój ton nie jest wrogi. Po prostu jestem ciekawy. Nie pokłóciliśmy się, prawda Pet? - zmusił się do uśmiechu.
- Masz jakieś nowinki o morderstwie, Peter? - Zapytał ze "zbójeckim" uśmiechem.

Zirytował się. Nie lubił tematu swojego dzieciństwa. Po chwili milczenia łypnął wzrokiem na szklankę z trunkiem, złapał ją w rękę i wychylił całą zawartość na raz. Skrzywił się i potrząsnął głową, ale ostatecznie nie było tak źle przełknąć ten alkohol. Zrobił malutki kroczek do przodu, aby pokonać w sobie wstręt.
- Dobrze rozumiesz, mieszkałem w Waynesville dopóki nie wyjechałem na studia.
Odwrócił się do Pana T.
- Nie pokłóciliśmy się T. O morderstwie wiem tyle co i inni, a może nawet i mniej, bo się nie przyglądałem jej ciału gdy je grzebałem wraz z innymi. Tom, jeśli masz mi do zadania jakieś konkretne pytanie, to mi je zadaj, bo przez cały dzień krążysz wokół tego jednego, które byś mi chciał bardzo zadać. Nie potrzebne nam to całe pieprzenie... chyba.

Zaskoczyło go jej zachowanie. Postanowił jednak ciągnąć to dalej. Nachylił się do niej i szepnął
-Bo forsa rządzi tym światem. Carmen - następnie wrócił do poprzedniej pozycji.
-Teraz kojarzę, narobiłaś zadymy na samym początku - zaśmiał się.

Dołączył: 07 Mar 2010 Posty: 303 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

- Dokładnie! - Sama się zaśmiała.
- A teraz Patsy przepraszam. Ale musze się odwrócić. - Zeszła z lady i staneła obok Petera, opierając się łokciem o ramie chlopaka.
- A teraz Panie T. Co Pana dręczy? - Staneła w obronie Petera. Miała już dość tego zachowania T.

T spojrzał na Petera, na Carmen, na Pata i na rękę na której miał kastet.
Bez jaj.
- Wiesz w sumie, nie potrzebujemy tego pieprzenia. - Wziął zamach i zadał Peterowi potężny cios.
- Tak w sumie, to nic już mnie nie dręczy. - Uśmiechnął się do Carmen.

Zupełnie zaskoczony Peter nie miał szans na obronę. Kastet trafił w jego twarz. Z poturbowanego nosa i rozcięcia na policzku trysnęła wartko krew, zalewając czyste ubranie chłopaka. Cios oszołomił go na tyle, że Peter spadł z krzesła i wylądował na podłodze pod barem. W głowie mu się kręciło, był zdezorientowany. Wypuszczona z ręki szklanka poleciała za bar i stłukła się. Oprzytomniał na tyle, by wstać z pomocą przypadkowego krzesła. Poczuł jak gniew w nim wzbiera, tak jak ostatnim razem.
Nie zrobisz tego Peter, nie oddasz mu jak oddałeś ojcu.
- Zchawiodłem schie na Tobie.
Peter chwiejąc się, odwrócił się i ruszył aby wyjść z baru. Zachował względny spokój.
To się zawsze tak kończy Peter, to się zawsze tak kończy.

[Placyk]

Dołączył: 03 Mar 2010 Posty: 1812 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Siła ciosu T doprowadziła do następujących obrażeń.
Statystyki T
At+3 Ob+1 PŻ 4/4

Statystyki Petera
At 0 Ob +2 PŻ 8/8

Rzut kością: 3 + 3 (At)

Rrzut kością: 5 - 2 (OB)

Pete - 7 PŻ.

Stał jak wryty. Nie. Tego można było nazwać inwigilacją. To była po prostu rozpierducha.
-I coś ty narobił! - krzyknął - nie tak miało być.

Dołączył: 07 Mar 2010 Posty: 303 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Widząc reakcję T, Carmen niemal nie przewróciła się razem z Peterem. Dopiero po chwili zdała sobie sprawę, jak blisko niej była łapa napastnika. Rzuciła szybkie spojrzenie na Petera, który leżał pod barem. Żyje . Po słowach Fata do Carmen, kobieta podeszła do Fat’a i wylała na niego resztę whisky a następnie wymierzyła mu z pięści prosto w lewy polik.
- Byś mnie mógł trafić gnojku! – Wykrzyczała na cały bar. Nikt by się nie zdziwił, gdyby kogoś z bliższego domku ten krzyk obudził. Przed wykrzyczeniem tych słów, chciała powiedzieć całkiem co innego, zmieniła zdanie, myśląc o tym, aby nie robić z siebie jakiejś dziewczyny Petera.
Stała naprzeciwko mężczyzny przez chwile, dopóki Peter nie wyszedł z baru. Wpatrywała się prosto w jego oczy, rozwścieczona. Nie jeden mężczyzna już potrafił przestraszyć się tego wzroku, był niemal jak z starych hiszpańskich filmów o złych, ale pięknych czarownicach.
Dogoniła Petera przy wyjściu z baru.
- Wszystko okey? – Spytała aby się upewnić, czy nic więcej mu nie jest.

[Placyk]

Dostał cios od Carmen, który bardziej go rozśmieszył niż bolał.
Te baby, nic nie rozumieją...
Patrzył w jej oczy z ogromnym rozbawieniem. Widać było, że jest zadowolony z siebie. Za chwilę wybiegła za Peterem.
- Co jest Patsy? Sorry człowieku, ale już nie mogłem wytrzymać. Po prostu, ten gość jest jakiś, no wiesz... - Powiedział w swojej obronie.

Patrzyła oniemiała, jak Jacob osuwa się od niej i pije piwo, po przeciwnej stronie baru. Co powiedziała? Chodzi o to, że się zaśmiałam? Że nie chciałam rozmawiać o wydarzeniach w dżungli? Przecież tu jest tyle osób!, myślała pospiesznie nie do końca wiedząc, co zrobić. W końcu podeszła do mężczyzny i złapała go za rękaw.
- Jacob? - nie rozluźniła uścisku. Nie chciała by odszedł. - Co się dzieje? Ja... Ja po prostu nie rozumiem twojego zachowania. - paplała bez namysłu. - Myślałam, że porozmawiamy o... o naszym spacerze w spokojniejszym miejscu. Przecież nikomu nie powiem. Dlaczego mnie odrzucasz?
Czułą, że przesadza, że wszystko wyolbrzymia. Ale nie potrafiła skwitować wzruszeniem ramion reakcji Jacoba. Co prawda nie wiedziała, co zrobiła źle, ale chciała to naprawić.

Dołączył: 20 Mar 2010 Posty: 26 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

- Whiskacza, panie hrabio! - zawołała do barmana, gdy usiadła przy barze.
Niezła bibka, pomyślała, gdy zobaczyła jakąś szamotaninę, wiele straciłam nie wychodząc wcześniej z pokoju, łapczywie chłeptała trunek.
- One more time, baby! - poprosiła o jeszcze. A w sercu robiło jej się coraz weselej...

Opanował nerwy. Obrzucił badawczym spojrzeniem nowoprzybyłą
Cud. Tu jest ktoś starszy niż 30 lat pomyślał. Podszedł z butelką szkockiej i nalał Debbie whiskey. Zapasy się kończą