Placyk

Dołączył: 12 Mar 2010 Posty: 187 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

- Nie chcę kanapki! - jęknęła znowu, opierając głowę o korę drzewa. - Nic nie świętowałam. Przecież, nie jestem nawet pijana! - wywróciła teatralnie oczami.

Chwycił pustą butelkę.
- Nie jesteś pijana? A ta butelka, zawartość sama wyparowała, czy było tam za mało alkoholu żeby się upić? - pomachał jej butelką przed oczami.
- Jeśli masz jakiś problem to wiesz... - Chwycił ją za rękę. - Wspieramy Cię...
Zaśmiał się.
- Ale poważnie, coś Cię gryzie?

Dołączył: 12 Mar 2010 Posty: 187 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Nie zwróciła jakoś uwagi na to, że Ryan złapał ją za rękę.
- Czy jak kobieta sięga po alkohol, to od razu musi ją coś gryźć? - odetchnęła z irytacją i odwróciła wzrok od Ryana, ponownie rozglądając się po placu. - Po prostu, stała samotnie, otwarta. Nie mogłam jej tak zostawić, nie? - rzuciła po chwili.

- Jeśli wypije kieliszek lub dwa to nie... Ale Ty opróżniłaś całą butelkę! - Wyciągnął nogi przed siebie. - Prawie go miałem... Gdyby nie ten Patsy! - Uderzył pięścią w grunt.
- Nie żebym smęcił, ale uważaj na siebie, bo morderca może być teraz wszędzie...
Uniósł głowę do góry i spojrzał w koronę drzewa.

Dołączył: 12 Mar 2010 Posty: 187 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

- Co? - rzuciła tępo. To wszystko było chore. Przecież mordercą miał być ten ogromnych rozmiarów człowiek, którego zabił George. - Morderca? Nadal? - spojrzała na niego pytającym wzrokiem. - Cholera, chyba nie nadążam nad wiadomościami z naszego cholernie bezpiecznego pobytu w tej dziczy.

- Tak... Nadal jest na wolności. - Sapnął. - Rzeczywiście, nie jest tu najbezpieczniej. Patsy... No wiesz, ten barman. Oberwał kulką. Leży teraz w naszym wyspiarskim szpitalu, nadal nieprzytomny - ciężko było mu o tym mówić.
- Ale dobra, nie chcę o tym teraz gadać. Powiedz mi lepiej, co Ty robiłaś w miasteczku. - Uśmiechnął się.

Dołączył: 12 Mar 2010 Posty: 187 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Wywaliła z głowy temat "morderca" i doszła do wniosku, że Ryan jest jednym ze szczęśliwej gromadki bohaterów typu "O matko, musimy polatać po dżungli, żeby się poczuć ważnymi!". - Napawałam się samotnością, aż nagle poczułam, że mam jej dość - odparła szczerze, spuszczając wzrok.

- Skoro masz dosyć samotności, to może dasz się zaprosić do pubu? - zapytał. Chwycił butelkę i rzucił ją znad głowy. Kosz do którego celował, okazał się być dalej niż przypuszczał. Butelka roztrzaskała się o krawężnik.
- Jeśli obawiasz się, że nie dojdziesz tam, mogę Ci pomóc. - Uśmiechnął się złośliwie.

Dołączył: 12 Mar 2010 Posty: 187 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

- Chyba Ci popis nie wyszedł - zachichotała pod nosem, patrząc na roztrzaskane szkło. - Skoro Patsy jest... - urwała na chwilę - ...niedysponowany, to czy bar jest w ogóle otwarty? - spytała cicho, próbując sama wstać.

- Raczej tak... - powiedział sprawnie wstając. - Wątpię, żeby pub był w ogóle zamykany.
Bez słowa podał jej rękę widząc, że bez pomocy prędko nie wstanie.
- Ty oczywiście zadowolisz się napojem bezalkoholowym - zasugerował złośliwie.

Dołączył: 12 Mar 2010 Posty: 187 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

- A to niby czemu?! - spytała z oburzeniem. Zachwiała się delikatnie, kiedy stanęła o własnych siłach.

- Właśnie dlatego - rzucił. Popchnął lekko Meg i ratując ją przed niechybnym upadkiem złapał. - Jesteś już lekko wstawiona. Chciałem pogadać, a jeśli będziesz bełkotać to Cię nie zrozumiem.
Z uśmiechem skierował się w stronę pubu, ciągnąc ją za sobą.

Dołączył: 12 Mar 2010 Posty: 187 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

- Pogadać? Nawet nie zdążyłeś jeszcze przeprosić za ucieczke w połowie tańca, do którego zaciągnąłeś mnie siłą... - wymamrotała, idąc powoli za Ryanem. Próbowała skupić się na swoich krokach.

- Dobra, niech Ci będzie... Przepraszam - rzucił od niechcenia.
- Uwierz, w stanie w jakim się znajdowałem nie byłbym najlepszym partnerem do tańca. - Przyciągnął ję do siebie i objął ramieniem. - Ale nie odpuszczę Ci, jeszcze to nadrobimy.
Drzwi do pubu były na całe szczęście otwarte.
[Pub]

Popatrzyła na Jacoba uważnie.

- Nie jest do końca tak, że to o obcego się martwię... - zmarszczyła brwi. Wyglądała, jakby nie potrafiła uchwycić własnej myśli. A potem roześmiała się, zmieniając temat. - Tak. Wygląda na to, że właśnie takich facetów lubię.

Elton bawił się z Jacobem. Trochę nie mogła w to uwierzyć. Przecież na początku powarkiwał, boczył się i patrzył spode łba nieufnie. A teraz latał za patykiem merdając radośnie ogonem.

- Nie wiem czy Elton nadawałby się na psa tropiącego, ale to całkiem niezły pomysł i taki... hmm... nieinwazyjny względem tego faceta w drewutni. Zdecydowanie byłabym spokojniejsza. - uśmiechnęła się łagodnie. - Ale musimy zajmować się tym natychmiast? Może niech twoje ramie dojdzie do siebie. Odpoczniesz. Ja też. Ostatnio przecież tak dużo się działo.