Siedzenia - Megan & Ryan Crower

Ze skrzywioną miną wysłuchał jej wypowiedzi.
- To niby co mam z nimi zrobić? - zapytał zdejmując pasek i rozpinając rozporek. - W mokrych siedział nie będę! SKARBECZKU - rzucił czekając na jej reakcję.

Dołączył: 12 Mar 2010 Posty: 187 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Na "skarbeczka" zareagowała jeszcze większą złością. Chwyciła małą, plastikową pokrywkę od kubka i cisnęła nią w meżczyznę.
- A ja nie będę siedziała obok pół rozebranego faceta, który będzie sobie wmawiał, że co chwile zerkam na jego bokserki! - Wydarła się, przez co kilku pasażerów zaczęło się gapić w ich stronę.

Ryan popatrzył na nią z uśmiechem.
- Złość piękności szkodzi moja droga. - powiedział z szelmowskim uśmiechem. - No już Mała, nie płacz tylko mnie przeproś i siadaj, a zapnę spodnie. - droczył się z nią.

Dołączył: 12 Mar 2010 Posty: 187 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

- Chyba śnisz - wycedziła przez zaciśnięte zęby. - Nie przepraszam za coś, czemu nie jestem winna! - Stała bez ruchu, czekając aż ten sie ubierze. Nie miała zamiaru siadać obok mężczyzny pozbawionego spodni. - Zboczeniec - rzuciła cicho, tak by tylko on mógł usłyszeć.

Dołączył: 12 Mar 2010 Posty: 167 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

- Co tu się dzieje? - Spytała podchodząc do ich miejsca. Uniosła brew widząc faceta rozpinającego rozporek i naburmuszoną dziewczynę. Spojrzała na jego mokre spodnie. - Ktoś rozlał na siebie gorącą kawę?

Spojrzał w stronę nowoprzybyłej.
- Przepraszam za koleżankę. Robi sceny. - powiedział wciąż nie zapinająć spodni. - Uściślając, nie na siebie tylko na Bogu winnego sąsiada. - dodał i spojrzał na Megan.

Dołączył: 12 Mar 2010 Posty: 187 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

- Byłoby dobrze, gdybyś się nie wiercił w fotelu - warknęła głośno. Miała ochotę mu przyłożyć. Cholerny, pewny siebie gamoń, który próbował szpanować swoim kroczem. - I nie mam zamiaru oglądać Twoich bokserek, więc schowaj je.

Przewrócił oczami i zapiął rozporek.
- Żałuj, są bardzo ładne. W serduszka! - powiedział z przkąsem. - Pani wybaczy. - zwrócił się do Ann.
- Jak dolecimy... Wypierzesz mi je! I do tego bokserki i skarpetki! - warknął siadając.

Dołączył: 12 Mar 2010 Posty: 167 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

- Nie ważne czyja to wina. - Stała przysłuchując się ich rozmowie. - Poparzyłeś się tą kawą czy nie? - Spytała przewracając oczami. - Jak ma mokre spodnie to i tak ich nie założy, a widok bokserek da się przeżyć.

Dołączył: 12 Mar 2010 Posty: 187 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

- W Twoich najdalszych snach - rzuciła, zabierając z siedzenia swoje drobiazgi. Schowała wszystko do kieszeni i odwróciła się od mężczyzny. - Nie tknę Twoich bokserek, choćby mnie torturami do tego zmuszali! - Zrobiła kilka kroków w stronę bufetu i spojrzała na nieznajomą blondynkę. - Chcesz kawę? - rzuciła niby obojętnie, wzruszając przy tym ramionami.

- Nie, nic mi nie jest. - powiedział do Ann. - Naprawdę, nie ma za co, wybaczam Ci. Ale miło, że się o mnie troszczysz. - zwrócił się do Megan.
- Jestem Ryan - powtórnie zwrócił się do Ann.

Dołączył: 12 Mar 2010 Posty: 167 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

- Dr. Thomson. Miło poznać Ryan. - Odpowiedziała mu. - Następnym razem uważaj bo możesz się serio poparzyć... A kawa. Mogę wypić jeszcze jedną... I proszę, nie krzyczcie na cały samolot. To jest lekko męczące.

- To ja paniom je przyniosę. - powiedział i nie czekając na reakcję podniósł się z fotela.
Ryan potrzedł do stewardessy i wziął trzy kawy. Wrócił ostrożnie na swoje miejsce. Podał napój kobietom i sam się napił.
- Na zdrowie. - dodał z uśmiechem.

Dołączył: 12 Mar 2010 Posty: 187 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Uniosła brwi. Dobra, spodziewała się wszystkiego, ale nie tego. Przecież... Miała ochotę jeszcze na niego nakrzyczeć.
- Dzięki - rzuciła cicho, obejmując dłońmi kubek kawy. - Ale o praniu zapomnij.

- Nie ma za co i tak tam naplułem - powiedział z szerokim uśmiechem.
Zadowolony z siebie rozłożył się w fotelu. Wyjął odtwarzacz mp3 i założył słuchawki.