Emma

Dołączył: 10 Mar 2010 Posty: 94 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

**CZTERY LATA WCZEŚNIEJ**

Mieszkanie Salimy Junheer

- Emmallo to bardzo nieodpowiedzialna decyzja! Nie popieram jej. - krzyknęła Salima odkładając z powrotem na stół kubek.
-Mamo ja Ciebie nie karzę ani proszę o to abyś popierała moją decyzją - odpowiedziała jak zawsze opanowanym głosem, szorując naczynia gąbką. - Mówię Ci tylko, żebyś wiedziała i się nie martwiła.
-Żebym się nie martwiła - usiadła przy stole i nerwowo zaczęła stukać palcami o blat - Powiedz mi, jak mam się nie martwić?! Moje dziecko jedzie do miejsca, z którego jeszcze nie tak dawno uciekaliśmy!
Emma sięgnęła po ścierkę aby wytrzeć swoje mokre ręce.
-Nie dawno!? - parsknęła, spoglądając prosto w oczy swojej matce. - To było dziesięć lat temu! -rzuciła ścierką o stół - Dziesięć lat! Mamo dziesięć!
W tym pomieszczeniu można było wyczuć ogromne napięcie i żal kobiet do siebie nawzajem. Obie patrzyły sobie prosto w oczy. w jednych oczach był strach, w drugich nie było nic.
Jeszcze nie dawno łączyła je silna więź, była tak mocna jak gruby sznur, dziś z tego sznura - ich relacji, pozostała tylko jedna postrzępiona nitka.
-Naprawdę się... nie spodziewałaś się nigdy, że będę chciała tam wrócić? - zapytała, odrywając wzrok od swojej matki i siadając naprzeciwko niej.
-Sądziłam, że po całym tym incydencie, że ... tym bardziej nie będziesz chciała - odpowiedziała wzruszając ramionami.
-Myliłaś się. Właśnie w dniu, w którym zobaczyłam jego ciało w trumnie, wiedziałam, że tam wrócę! Tam gdzie wszystko się zaczęło. - syknęła, stukając palcem wskazującym w stół.
- Wiesz kochanie... - rozpoczęła wstając z krzesła. Czasem bardzo żałuję, że - dotknęła lewego policzka Emmy - Czasami żałuję, że pozwoliłam Abdulah'owi ingerować w twojej wychowanie
-Nie odpowiada Ci to kim jestem...
Salima pogłaskała córkę po głowie.
-Emmallo i tak nie zmienisz decyzji, ale pamiętaj ostrzegałam Cię! - dodała, uderzając lekko córkę w policzek.
-Będę pamiętać... - odpowiedziała ... Nigdy Ci tego nie wybaczę
Sięgnęła po swój płaszcz i wyszła trzaskając drzwiami.
Uważaj na siebie - pomyślała.
Usiadła z powrotem na swoje krzesło...
----------
Chce was poprosić abyście o moich błędach stylistycznych mnie informowali, niedosłyszę i z tym często bywały problemy - muszę to ćwiczyć. ;]
Z góry dzięki Smile

No więc, krótko i mało szczegółowo, za to bardzo intrygująco. Jeżeli moje przypuszczenia się sprawdzą, może to być naprawdę klimatyczna historia.

Dołączył: 10 Mar 2010 Posty: 94 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

Mam nadzieję, że Cię nie zawiodę. ;]

Widzę w tym furtkę do intrygującej przeszłości. Mam nadzieję, że pouchylasz nam parę rąbków tajemnicy w najbliższym czasie. Trzymam za to kciuki Smile

Słowem, jest świetnie, ale czemu tak krótko ?! Wink

+ 650 XP

Dołączył: 07 Mar 2010 Posty: 303 Przeczytał: 0 tematów Ostrzeżeń: 0/5

"się nie spodziewałaś się" - Emma niczym Konowicz przemówiła do swej matki. Razz

Pełna intryga, jak to mówili moi poprzednicy.
Historia będzie mocna, czuję to po kościach Smile

Dylan przyznawał już więc czekam na więcej.